W wielkim skrócie, osteopatia to leczenie całego człowieka, a nie jedynie jego aktualnych dolegliwości.
Już u schyłku XIX wieku, amerykański lekarz Andrew Taylor Still położył podwaliny pod rozwój tej dziedziny, twierdząc, że osteopatia jest formą ulepszenia medycyny konwencjonalnej. W 1892 roku w Stanach Zjednoczonych założył pierwszą szkołę osteopatii: American School of Osteopathy. Obecnie osteopatia niesie pomoc tam, gdzie konwencjonalna medycyna czasem sobie nie radzi…
Osteopatia zauważa, że anatomia ciała ludzkiego oraz jego funkcje są ze sobą ściśle powiązane. Tak długo jak pozostają one w równowadze, cieszyć się możemy dobrym zdrowiem.
Zadaniem osteopaty jest zatem manualne diagnozowania i leczenie dolegliwości człowieka dla przywrócenia tej właśnie harmonii funkcjonowania całego organizmu. Czyni tak koncentrując się na aktualnych potrzebach chorego w połączeniu z aktualną wiedzą medyczną, chirurgiczną i położniczą.
Podstawowe zasady osteopatii mówią, że:
Ciało człowieka jest jednością.
Organizm człowieka posiada naturalne mechanizmy samoleczenia i autoregulacji (utrzymywania homeostazy).
Struktura organów ciała i ich funkcja wzajemnie wpływają na siebie.
Właściwe krążenie płynów warunkuje utrzymanie zdrowia.
Osteopatia jest systemem medycznym, czymś więcej niż jedynie inną formą terapii manualnej. Koncentruje się na dotarciu do źródła bólu, a nie tylko na jego objawach. Często okazuje się wtedy, że rozpoznane w ten sposób dysfunkcje organizmu są konsekwencją dawnych urazów, chorób czy nieodpowiedniego stylu życia pacjenta.
Dlaczego osteopatia?
Na nasz stan równowagi emocjonalnej i fizycznej ma wpływ wiele aspektów naszego życia. Nawyki żywieniowe, nawyki ruchowe, codzienne sytuacje stresowe związane z życiem zawodowym i osobistym a także przebyte w przeszłości urazy – wszystko to ma wpływ na nasze zdrowie.
Traktując człowieka jako nierozerwalną całość, działaniami manualnymi można przywrócić prawidłowe fizjologiczne warunki ruchu tkanek aby uaktywnić naturalne procesy samozdrowienia.