Osteopata dla dzieci
Są to, w bardzo szerokim ujęciu, widoczne zmiany w symetrycznym ułożeniu ciała w przestrzeni, np. poziome ustawienie barków i łopatek, kształtu klatki piersiowej, ustawienia miednicy w pionie i poziomie, długości kończyn, itd. Ich źródło najczęściej pochodzi od zmian w głównej podporze naszego ciała, czyli kręgosłupie. Fizjologiczne krzywizny kręgosłupa w płaszczyźnie przód-tył (lordozy i kifozy) ulegając pogłębieniu lub spłyceniu, wraz z innymi czynnikami współwystępującymi, mogą prowadzić do powstania skoliozy (niefizjologicznego odchylenia osi kręgosłupa w płaszczyźnie prawo-lewo). Tymi czynnikami współistniejącymi mogą być np. niezdiagnozowana wada wzroku lub słuchu, siedzący tryb życia, brak wystarczającej ilości ruchu (u dzieci unikanie zajęć w-f), nadwaga.
Z osteopatycznego punktu widzenia, nawet niewielka skolioza jest nieobojętna dla funkcjonowania narządów wewnętrznych ciała odpowiedzialnych za podtrzymywanie podstawowych funkcji życiowych rozwijającego się organizmu oraz dla jego statyki i dynamiki. Co zrobić, gdy wady postawy nie wynikają z wrodzonych deformacji kostnych lub innych chorób mogących prowadzić do pojawienia się skoliozy (konieczne do wykluczenia jest badanie pediatryczne lub ortopedyczne)? W takich wypadkach niezwykle ważne jest jak najszybsze podjęcie działań zmierzających do przywrócenia, w maksymalnym możliwym stopniu, fizjologicznych warunków funkcjonowania całości organizmu w odniesieniu do jego statyki i dynamiki.
W odróżnieniu od najbardziej rozpowszechnionego podejścia do terapii wad postawy (mięśniowo-kostno-stawowego) jako osteopata zwracam również, a nawet przede wszystkim, uwagę na narządy wewnętrzne/tkanki miękkie, które także są poszkodowane w przypadku istnienia wady postawy. Utrzymujące się w czasie zmiany warunków funkcjonowania narządów wewnętrznych/tkanek miękkich, na zasadzie sprzężenia zwrotnego, podtrzymują istnienie wady postawy. Powstaje błędne koło, którego przerwanie staje się trudniejsze wraz z upływającym czasem. Ciało dorastającego człowieka jest plastyczne w związku z czym praca osteopatyczna (uwzględniająca całe ciało) umożliwia przywrócenie właściwych warunków aktualnego funkcjonowania i przyszłego rozwoju (czym zajmuje się osteopata?).
W tym miejscu należy podkreślić wartość postępowania profilaktycznego (tu: w sensie zapobiegania pogłębianiu się istniejących już zmian w postawie ciała), które w formie ruchu wpływającego na ogólny rozwój organizmu (aktywności ruchowe) powinny być równoległe do postępowania osteopatycznego.
U dzieci nawet niewinny katar może doprowadzić do rozwinięcia się infekcji, która może objąć zatoki, gardło i migdałki (czyli górne drogi oddechowe), ucho, oskrzela czy płuca. Anatomiczna budowa i położenie przestrzenne połączenia gardła i ucha (tzw. trąbka Eustachiusza) u dziecka sprzyja rozprzestrzenianiu się infekcji, która w łatwy sposób jest w stanie objąć kilka wymienionych struktur jednocześnie. Dla dziecka taka infekcja związana jest z odczuwaniem silnego bólu i podniesioną temperaturą, co w fazie ostrej wymaga interwencji lekarskiej.
Z osteopatycznego punktu widzenia infekcja związana jest z zaburzeniem prawidłowego przepływu płynów (krwi i limfy), w tym konkretnym przypadku zwłaszcza w obrębie karku, gardła i twarzoczaszki. Jako osteopata, oddziaływając na całe ciało dziecka, jestem w stanie poprawić drożność dróg krążenia limfy, co zapewnieni jej nieskrępowany przepływ i tym samym znacząco wpływa na efektywność organizmu w zwalczaniu infekcji. Jednoczesna poprawa przepływu krwi wpłynie na lepszą dystrybucję leków.
W tym miejscu należy wspomnieć o wszelkiego rodzaju gromadzeniu się płynów (np. w uchu), których mechanizm jest bardzo podobny, Tu, za pomocą postępowania osteopatycznego, znacząco można wpłynąć na przywrócenie stanu fizjologicznego (czym zajmuje się osteopata?).
Najczęściej bóle głowy/brzucha zgłaszane przez dzieci towarzyszą infekcjom. W sytuacjach kiedy pozbycie się ich bez interwencji lekarskiej jest trudne lub niemożliwe (np. choroby pasożytnicze, objawy towarzyszące zapaleniu wyrostka robaczkowego, infekcja dróg moczowych) postępowanie osteopatyczne może być włączone jako terapia wspomagająca przebieg procesu leczenia, np. poprzez terapię wisceralną (czyli poprawę ruchu narządów wewnętrznych, zapobieganie tworzenia się zrostów pooperacyjnych, wzmocnienie procesów zwalczania infekcji).
Jeśli jednak bóle głowy/brzucha wiążą się z potwierdzonym badaniem lekarskim np. zapaleniem zatok (czemu najczęściej towarzyszy katar i zatkany nos) to z osteopatycznego punktu widzenia, w tego typu sytuacjach można zadziałać dwojako: 1. wpływając na krążenie płynów ciała, 2. poprawiając ruch powięzi twarzoczaszki co wpływa na drożność nosa (link do: Nawracające zapalenia ucha środkowego, zatok, GDO, oskrzeli). Celem takiego postępowania jest doprowadzenie do jak najszybszego wyeliminowania infekcji.
Obecnie coraz częściej pojawiają się bóle głowy/brzucha związane są ze stylem życia młodych ludzi. Mała aktywność fizyczna i dominujący siedzący tryb życia (komputer, telewizor) sprzyjają niedotlenieniu tkanek w związku z ciągłym przebywaniem w zamkniętym pomieszczeniu i stopniowym ograniczaniu możliwości swobodnego ruchu struktur ciała. U dorastającego dziecka ruch jest podstawą prawidłowego kształtowania się ciała i jest głównym czynnikiem zapobiegającym tworzeniu się wad postawy (wady postawy). Jego niedobór może przyczynić się do utraty elastyczności tkanki łącznej naszego ciała, czyli tkanki, która łączy wszystko ze sobą i odpowiada za odpowiednie ułożenie jego zawartości w przestrzeni względem siebie. Osteopatia zajmuje się ruchem zarówno tym, który widać (ruchy kończyn, tułowia) jak i tym, którego nie widać (ruch zachodzący wewnątrz ciała). W takiej sytuacji praca osteopatyczna, której zadaniem jest maksymalnie możliwe uzyskanie pełnej elastyczności tkanek i tym samym maksymalnie możliwej swobody do ruchu, w połączeniu ze zwiększeniem aktywności ruchowych, pozwoli na przywrócenie harmonijnego rozwoju Twojego dziecka (czym zajmuje się osteopata?).
Zaniepokojenie opiekunów powinny wzbudzać towarzyszące bólom głowy wymioty i podwyższona temperatura – wymaga to niezwłocznej konsultacji lekarskiej.
Rozwój dziecka związany jest z ciągłymi zmianami jakie zachodzą w jego organizmie. Oprócz tego, co widać (dziecko rośnie) nie wolno zapominać, że wzrost ten odnosi się również do struktur tworzących ciało od wewnątrz. Aby proces ten odbywał się w pełnej harmonii, niezbędna jest przestrzeń do ciągłego powiększania się wszystkich elementów organizmu.
W okresie wzrostu u dzieci/młodzieży mogą pojawić się zwłaszcza bóle kończyn dolnych, które zazwyczaj związane są z „poszukiwaniem przez organizm” właściwej osi obciążenia. W takich sytuacjach praca osteopatyczna, polegająca na oddziaływaniu na całe ciało dziecka, jest w stanie wspomóc organizm w tych „poszukiwaniach” zapewniając mu stworzenie jak najlepszych warunków do prawidłowego wzrostu (czym zajmuje się osteopata?).
O tym, że psyche i soma to jedno wiemy wszyscy. Z osteopatycznego punktu widzenia wspólnym mianownikiem dla psyche i soma jest układ nerwowy. Wszelkiego rodzaju bodźce płynące z otaczającego nas środowiska, a także z wnętrza organizmu, mają bezpośrednie przełożenie na jakość jego funkcjonowania. Jeśli jest on „zmuszany” do zbyt wytężonej pracy to, na dłuższą metę, mogą pojawić się oznaki przeciążenia. Zazwyczaj odnoszą się one do większego niż zwykle odczuwania bodźców mających pochodzenie emocjonalne i somatyczne, które w warunkach fizjologicznych mogą być niezauważalne.
Sytuacja taka może mieć miejsce szczególnie w wieku dojrzewania, kiedy mamy do czynienia z intensywnym rozwojem organizmu na płaszczyźnie fizycznej i hormonalnej.
Jako osteopata, wyszukując i eliminując ograniczenia w swobodzie ruchu, na poziomie tkanek i płynów, jestem w stanie zmniejszyć nadmierne obciążenie układu nerwowego z poziomu soma, co przełoży się na lepsze funkcjonowanie na poziomie psyche (czym zajmuje się osteopata?).
O nadmiernej pobudliwości może świadczyć m.in. trudność w utrzymywaniu koncentracji przez dłuższy czas na konkretnym zadaniu. Najczęściej jest to związane z utrudnionym wykonywaniem czynności dnia codziennego i z problemami w nauce. Z osteopatycznego punktu widzenia do takich sytuacji mogą prowadzić utrzymujące się „zaszłości” z okresu noworodkowego (stany po trudnych porodach) lub też zbyt duża liczba bodźców z otaczającego środowiska, docierających do układu nerwowego dziecka w sposób niekontrolowany.
Praca osteopatyczna pod postacią delikatnego oddziaływania na struktury ciała (m.in. okolica podpotyliczna, system oponowy) pozwala na osiągnięcie efektu zmniejszenia pobudzenia układu nerwowego i tym samym zmniejszenia objawów nadmiernej pobudliwości (więcej w: czym zajmuje się osteopata?).
Niezwykle ważne jest też odniesienie do diety dziecka i unikanie w niej nadmiernej podaży cukrów prostych, zwłaszcza pod postacią słodkich napojów czy batoników (Osteopata o żywieniu).
Wszystkie omówione zagadnienia nie zawierają pełnego wyjaśnienia problemu i w razie jakichkolwiek wątpliwości proszę o kontakt telefoniczny z osteopatą.